Urodził się w Poznaniu 3 lutego 1928 roku. Lata okupacji spędza w Poznaniu,
poza pracą uczęszcza na konspiracyjne lekcje rysunku prowadzone przez poznańskich artystów.
Po wojnie kontynuuje naukę zdając w roku 1947 maturę. Od września 1946 zostaje studentem
Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Studiuje w pracowni malarstwa u
profesorów Taranczewskiego i Wasilkowskiego.
Odroku 1952 pracuje jako nauczyciel rysunku w Państwowym Liceum Sztuk
Plastycznych, gdzie pracuje do roku 1974 ( w ostatnich latach jako
dyrektor). Pierwsze wystawy artystyczne to rok 1952 i wystawy
organizowane przez Związek Polskich Artystów Plastyków.
Później uczestniczy w wielu ogólnopolskich i
regionalnych wystawach oraz plenerach malarskich. Od 1974 roku
pracuje w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, najpierw jako
starszy wykładowca, kierownik Zaocznego Studium Plastycznego, później
docent i prodziekan Wydziału Wychowania Plastycznego na PWSSP. W
sierpniu 1987 przechodzi na emeryturę i kontynuuje już bez ograniczeń
zawodowych pracę twórczą.
Mówi
o sobie: Maluję to, co mnie zaciekawi, przyciągnie wzrok i poruszy
wyobraźnię. Gra światła, układ form, relacje barw, działanie
kontrastów skłaniają mnie do osobistej wypowiedzi dotyczącej
otaczającego świata. Dostrzeganie tej jego strony, która
wzbudza bezinteresowny podziw, przynosi radość i wzbogaca nasze
życie. Natura to niewyczerpalne źródło doznań. Interesuje mnie
szukanie w naturze tego, co oko ludzkie odbiera jako piękno. Nie
unikajmy tego trochę zapomnianego słowa.
W
sierpniu 2002 roku, w Galerii Miejskiej Arsenał odbyła sie wielka
wystawa retrospektywna z okazji 50 lecia pracy twórczej
Rajmunda Dybczyńskiego.